گرامی باد “اول ماه مه” ( یازدهم اردیبهشت) روز همبستگی بین‌المللی کارگران جهان
امسال در حالی به استقبال اول ماه مه، روز جهانی کارگر میرویم که کارگران همراه با آموزگاران و دیگر مزدبگیران ایران با مشکل های متعددی در زندگی شخصی و عرصه کاری خود دست و پنجه نرم میکنند.اساسی ترین مشکل کارگران و مزدبگیران کشورمان در شرایط کنونی، ناهمخوانی دستمزدها با نرخ تورم و تامین حد اقل سطح زندگی میباشد. این وضعیت زمانی بحرانی تر میشود که پرداخت دستمزدهای پایین تر نیز چندین ماه به تعویق می افتد. تورم افسار گسیخته و بسته شدن کارخانه ها که عواقب وخیم اجتماعی و روانی برای کارگران و زحمت کشان ببار می آورد، معضلی است که حکومت اسلامی قادر به حل آن نبوده و نخواهد بود.
معیار خط فقر برای یک خانواده سه نفره اکنون به ۱۲ میلیون تومان رسیده است. طبق آمار رسمی وزارت کار و تامین اجتماعی اکنون بیش از یک سوم جمعیت کشورمان زیر خط فقر مطلق زندگی میکنند. نتیجه این وضعیت کوچکتر شدن سبد معیشتی مزدبگیران، هر چه کوچکتر شدن محل زندگیشان، طولانی تر شدن ساعات کارشان و در نتیجه کوتاه تر شدن طول و کیفیت زندگیشان است. نتایج غیر مستقیم این ناهمخوانی برای اقشار فقیر جامعه عبارتند از: تن فروشی، اعتیاد، فروش اعضای بدن، اتوبوس خوابی، افزایش کودکان کار، بازماندن از تحصیل کودکان و نوجوانان، خود کشی، ناهنجاریهای روانی و دهها آسیب اجتماعی دیگر.
حکومت رانت خوار و توتالیتر جمهوری اسلامی وضعیت معیشتی غیر قابل تحملی را برای کارگران و زحمت کشان و اکثریت مردم میهنمان بوجود آورده است.
سرکوب وحشیانه تشکل های کارگری، صنفی و مدنی توسط حکومت اسلامی از دیگر مشکلات اساسی کارگران و مزدبگیران است.
حکومت توتالیتر جمهوری اسلامی با بکارگیری انواع شیوه ها و ابزارها مانع ایجاد و ادامه حیات تشکلهای مستقل کارگران و معلمان و دیگر اقشار و گروه های صنفی و مدنی می گردد. فشار به رهبران و فعالین کارگری و معلمان از جمله اخراج از کار، دستگیری، زندان، شکنجه، تبعید و فشار بر آنان و اعضای خانواده آنها و ساخت و پرداخت تشکلهای وابسته و دروغین، گواه ماهیت ضد کارگری و ضد انسانی جمهوری اسلامی هستند.
تنها راه برون رفت از این وضعیت اسفبار و غیر قابل تحمل، اتحاد و تشکل یابی است.
کارسازترین سلاح طبقه کارگر، معلمان و بقیه زحمت کشان و اقشار تحت ستم جامعه، اتحاد و همبستگی آنهاست. تنها با ایجاد تشکلهای مستقل صنفی و مدنی و تقویت و گسترش آنها و همیاری و همصدایی این تشکل ها میتوان به خواستهای اساسی و حقوق صنفی و سیاسی خود رسید.
از نظر ما طبقه کارگر و معلمان و دیگر زحمتکشان و اقشار و گروه های صنفی و مدنی با سلاح تشکل و همبستگی، قادر به عقب راندن و به زانو درآوردن این حکومت توتالیتر و رانت خوار در کشورمان هستند. آنها با اتحاد و هماهنگی خود، می توانند زمینه را برای پیروزی های بزرگ فراهم نمایند.
جمعیت سوسیال دمکراسی برای ایران ضمن تبریک این روز فرخنده به تمام کارگران و مزدبگیران کشورمان دست همه این عزیزان را جهت همکاری و همیاری می‌فشارد.
پیش بسوی اتحاد و همبستگی کارگران و زحمتکشان
جمعیت سوسیال دموکراسی برای ایران